Tytuł

 "Poezja Wyjścia - wybór z utworów"

Autor

Milski Mariusz

Wydawnictwo

Oficyna Drukarska

Miejsce i rok wydania

Warszawa 2003

Opis książki

Wybór utworów z dorobku literackiego pisarza, które wpisują się w nurt metafizycznych rozważań nad całą złożonością osoby ludzkiej, ujmowanej w jej odniesieniu do Boga znalazł się w tomie wierszy p.t. "Poezja Wyjścia".

Poeta dokonuje swoistej analizy moralnej kondycji człowieka. Rozprawia się zarówno z jego pięknem, jak i ograniczonością, wskazując równocześnie na cel ostateczny człowieka.
Jest nim tylko Bóg.

Wielokrotnie też, w wierszach, daje wyraz swojego zachwytu nad światem, przypominając, że jesteśmy tu ciągle w drodze...

Ten osobisty, wyznaniowy charakter utworów zaświadcza o dużej wrażliwości poety.
Milski określał siebie "jako śpiewaka Bożej Prawdy na ten przedział czasu" i kiedy czyta się Jego wiersze, trudno się z tym nie zgodzić. Jednak jego poezja nie jest łatwa...
Autor nie daje swojemu czytelnikowi gotowych recept na życie. Przemyślnie wprowadza odbiorcę jakby na początek metafizycznych rozważań po to, by ten już dalej sam mógł je poznawać...

Spis treści

Poezja Wyjścia. Wprowadzenie
 
Część I. Wybór z utworów
 
Dzisiaj już kamienie
Jeśli zacząłeś szukać po omacku Azji
Dobrze jest widzieć nocą
Ale przyjdą
Na liściach igra
Znam zwiewne morza
Pewnej niespodziewanej nocy
Ja, poeta
Bóg lubi poetów
Świt, ciągle nowy
W tych korytarzach poskręcanych
Kto to nam kazał
Stworzyć to! poezję zupełną
Pytasz, co się wtedy stanie
Ponad wiekami przemkniemy
Powiedziałem: ponad wszystko
Jest Dobro
Wypowiedzieć "Ojcze"
Dobrzy poeci mażą się w tej glinie
Chmuro, chcę cię
Ziemia dojrzewa niby owoc
Bóg jest tym, czego pragnie dusza moja
Toporne bloki
Myśl, o aż lodowatych w swoim pięknie kwiatach
Wiosna zstępuje
Ziemia ożywiona
Przybijcie mnie do ściany
Bywa cisza, ale kto z wybrańców Bożych
Jaśniej niż tysiąc słońc
 
Część II. Zapis poetyckiej audycji w Radiu Józef
 
Psalm 104 (fragm.)
Dzieje Apostolskie 2, 1-4
Krzysztof Milski, "Błagalne zawezwania Ducha Świętego.
 Litania II"
Chwała na wysokościach Bogu
W odbiciu spojrzenia
Wiedza radosna o skończeniu bytu
Moi bogowie skrzą się na mych oczach
Ja też niosę Dobrą Nowinę
O Duchu Święty, Święty zstąp
Izraelu, przyjmij mnie
Syn Człowieczeństwa
To nie Kościół zostanie na marginesie
 
Część III. Epilog. Kres...
 
Doświadczenia duchowe jednostek ludzkich
Chodźmy z pokorą po ziemi
Tylko Bóg potrafi
Gdy myślę o toporach
Logiczną odpowiedzią
Ładne są chmury Bóg w nich mieszka
Mówił mi, a ja słyszałem Jego słowa
Za dużo chciałeś
Ponad skłębieniem wód, ponad ciężarem ziemi
Stare to błędzisko, wreszcie, może jedyne
Nic nie zastąpi pustki po człowieku
On nas hoduje sobie
Prawda! Tylko nas Prawda wyzwoli
Nie będziesz służyć pieniądzom
Kiedy wszystko stanie się jasne
Do nóg Ci się ścielę
prof. Kazimierz Dąbrowski, "Posłanie do Nadwrażliwych"