Milski Mariusz

Urodzony 20 sierpnia 1946 roku w Namysłowie. Po kilku latach, rodzina Milskich, powróciła do Wołomina pod Warszawę. Tu spędził dzieciństwo, młodość i tu ukończył Liceum.

W roku 1968 dołączył do młodych Polaków nie godzących się z rzeczywistością, w której przyszło im żyć.

Za kolportowanie ulotek na ulicach Warszawy, aresztowany, przechodził ohydne śledztwa. Po blisko roku pobytu w więzieniu — uwolniony — nigdy nie został zrehabilitowany.

Od tej pory zaczyna się samotna wędrówka Mariusza. Pobyt w więzieniu, doznane tam cierpienia, tęsknota za Bliskimi: Ojcem, młodszym rodzeństwem: Bratem i Siostrą, za Ukochaną Matką — z którą łączyła Go bliskość duchowa — wszystkie te zdarzenia przyczyniły się do skrystalizowania Jego światopoglądu, a rozwiązanie odnalazł w Bogu i Ewangelii. Teraz na dobre zawładnęła Nim Poezja. Rozpoczął pracę pisarską. Swój zewnętrzny i wewnętrzny stan opisał w jednym z wierszy: ,,Jestem wędrowcem pielgrzymującym do wnętrza człowieka — dlatego jestem klerkiem …”

Debiutował w miesięczniku "Życie i Myśł" w 1974.

26 czerwca 1976 roku Mariusz i Bożena po długiej znajomości sprzed laty — ślubowali sobie Miłość.

W roku 1980 opublikował / poza cenzurą / tom wierszy ,, Spirala Światła” I, II, III (fragm. tomu).

Radio Józef w Warszawie, już pośmiertnie, — w latach 1996 — 1997 i 2003 r., nadało kilka audycji poetycko — muzycznych z Jego utworami. Wiersze Mariusza nagrodzone były na Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Leopolda Staffa. Ostatnio wydany tom ,,Poezja Wyjścia“ jest wyborem z licznych utworów, które pozostawił Autor.

26 czerwca 1995 roku odszedł cichutko — tak jak żył. Pozostał z nami na zawsze.