|
Audycja na Święto Zesłania Ducha Świętego w Radio Józef — wiersze Mariusza Milskiego oraz wiersz pt. "Błagalne zawezwania Ducha Świętego Litania II" Krzysztofa Milskiego — przeplatane muzyką — nadano w dn.16.05.1997r.
Zapis audycji poetyckiej, którą nadało Radio Józef (na fali 96,5 fm) w Warszawie — 16 maja 1997 roku o godz. 23.15 — na okoliczność obchodzonego w Kościele święta Zesłania Ducha Świętego. Wiersze Mariusza Milskiego o Duchu Świętym przeplatane były fragmentami tekstów:
Autorzy audycji: Przygotowanie: Bożena Burakowska-Milska Realizacja: Paweł Kęska Recytacja: Patrycja Michońska Michał Kęska Paweł Kęska Spis wierszy
PSALM 104 Hymn na cześć Jahwe, Stwórcy wszelkiego stworzenia
24 Jak liczne są Twe dzieła, Jahwe!
Wszystkie je uczyniłeś mądrze,
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
25 Tu morze wielkie i szerokie na obie strony,
tam mrowie niezliczone wielkich i małych zwierząt.
26 Tam okręty ciągną swoim szlakiem,
Lewiatan, którego stworzyłeś, aby się zabawiał.
27 Wszystkie inne czekają na Ciebie,
abyś im dał pokarm w czasie swoim.
28 Gdy im dajesz, zbierają;
gdy rękę swą otworzysz, sycą się dobrem.
29 Gdy zakrywasz twarz Twoją, przerażają się,
odbierzesz im dech — marnieją
i powracają do swojego prochu.
30 Poślij ducha Twojego, a będą stworzone,
i odnowisz oblicze ziemi.
31 Niech chwała Jahwe trwa na wieki,
niech raduje się Jahwe z dzieł swoich.
32 Spojrzy na ziemię — drży,
dotknie gór — dymią.
33 Przez całe me życie pragnę śpiewać Jahwe
i grać mojemu Bogu zawsze.
34 Niech miła Mu będzie pieśń moja,
Jahwe jest moją radością!
35 Niech znikną z ziemi grzesznicy
i niech nie będzie już występnych!
Błogosław, duszo moja, Jahwe! Alleluja.
Fragm. Psalmu 104 „Psalmy”, Pallottinum 1986,
tłumaczył ks. Stanisław Łach (+), uzupełnił do druku ks. Jan Łach.
Zesłanie Ducha Świętego 2 l Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Dzieje Apostolskie 2,1-4 Pismo Święte Nowego Testamentu Pallottinum, Poznań-Warszawa 1982
KRZYSZTOF MILSKI Błagalne zawezwania Ducha Świętego Litania II
Krzysztof Milski - z tomu wierszy pt. "Amen" Warszawa 1996
Wiersze Nowe. Dawidiana 1 1. Chwała na wysokościach Bogu, który przenika ziemię aż do wnętrza i rodzi w duszach upragniony pokój. 2. On jest naszym życiem i umieraniem, w Nim mamy nasze zmartwychpowstanie. Modlimy się i otrzymamy radość życia i pociechę w śmierci.
3. Ziemia błogosławi Panu,
wielbią Go ludzie szukający prawdy.
4. Gdy Bóg jest ze mną
zwyciężyłem świat —
aby kochać znów wszystko
w wejrzeniu Bożej miłości.
Z cyklu /W innym wymiarze/. Szmer W odbiciu spojrzenia cisza przeźroczysta i kwiatów miłosne przeginanie ramion: W zrównanym horyzoncie nowego bezkresu nadchodzącego wiernie mierzwą konieczności rozpoznamy łagodnie zieleń utraconą — odnajdziemy przeczystość różanych oddechów.
Słowo o mistyce eschatologicznej Wiedza radosna o skończeniu bytu, jak tęcze mostów wzbija się na ostrołukach czystości — otworzenia się i sposobach łaski. Nie jest myślą i nie jest uczuciem. Jest przeniknięciem i trwaniem, oświeceniem — i światłością. Gdzie wszystko, co unosi się na wietrze zbawienia jest niezniszczalne — a przez to możliwe.
Z cyklu /W innym wymiarze/. Zdarzenia Moi bogowie skrzą się na mych oczach podmuchami złotego pyłu — i przybywają w dreszczu rozumnym piękna wszystkich owoców roku. Idę i przechodzę bez goryczy podniesiony słodkim przeczuciem; gdyż najdzielniejsi z nich i najdobrotliwsi — o prześwietlonych promieniami ciałach są mymi przyjaciółmi. Łączymy się znów, w korowodzie spojrzystych powiewów Ducha Ziemi, poddającego nam radośnie, już wyzwoloną od niedoskonałości, upragnioną materię i historię ludzką... ------------------------------------------------- Lecz zanim skończył pisać swój wiersz został porwany do sprzyjających mu zawsze Nowych Ogrodów, aby był żywym świadkiem nadziei.
Poezje Wyjścia. Ewangelia odblasku Ja też niosę Dobrą Nowinę, euangélion, że Jezus Chrystus jest naszym bratem, — we wspólnej „krwi i kości" przedwiecznego Ojca, On, zrodzony bez kamienia grzechu. W Którym się mieści cała pełnia Bóstwa, — jesteśmy Jego początkiem, zarodkiem, genem — podążający do swojej naturalnej pełni wyłącznego Synostwa, każdy, do wyłącznego Synostwa i Jednorodzenia, — my wszyscy, nierozłącznie — w jedności Zbawiciela Ojca, Syna, i ponad-wiekami hymnów Ducha Świętego.
Dialektyka nieskończonego. IV. Łaska. Wiersze Nowe. Epikleza. Hymn O Duchu Święty, Święty zstąp; Ty Wstrząsający — porażasz nas światłem zwycięskim niezasłużenie i, do wnętrzności, aż się kurczymy żarliwie ze wstydu i miłości nowej, jakby nie przeczuwanej, — Skarbnico Życia ponad wszystkie śmierci. O Duchu Święty, chcę wypowiedzieć, — najsłodszy Oswobodzicielu, Wietrze Wyzwolenia podmuchami Prawdy; — oto na klęczkach rozłożony do drgającego nadzieją prochu oczekuję Cię i oddycham w Twoim muśnięciu. Dlatego jestem, jak nigdy dotąd nie wymarzyłem nawet, w konsystencji Twych uwielbionych Ogrodów — przebiegających zaprawdę od rdzenia Kosmosu do przepaści Chwały, przebogatych w Twym darze, tryumfujących najszczęśliwiej po zbawione wieki sercem Bożej Jasności. Łamie się wszelkie prawo, płoszy się dobro wypracowane w trudach, — jarzy się teraz straszliwy słup Twojej woli, — słońce uciekło zawstydzone przed Twym oddechem przebóstwiającym niewyobrażalnie nas — pielgrzymów z Twojego rozkazu. Zstępujesz Światłości i pogrążamy się w Istnieniu, które jest Pięknem, w Pięknie, które jest Dobrocią, w Dobroci, która jest Mądrością, w Mądrości, która jest pełnią bezgranicznej Wolności; pogrążamy się w Wolności, która znów jest Istnieniem. I tak w nieskończoność chwalimy Cię, Panie, Ojcze nasz, Matko nasza.
Wiedza i łaska Izraelu1, przyjmij mnie; Błogosławiony, który idzie w Imię Pańskie. Jeszua Mesjasz zbawił świat nie ma na Nim żadnego grzechu. 13 lutego 1995 1 Por. Iz 2, 1-5 Mt 19, 27-30 Rz 11, 25-36 Ap 21, 1-14
Wiedza i łaska Syn Człowieczeństwa Umiłowany i Wybrany Syn Boży i Święta Boża Rodzicielka2 — jakie to prawdziwe tej samej Natury myślenia samo przez się. 6 kwietnia 1995 2 Por. Iz 7, 14-15 Łk 1, 26-38
Wiersze Nowe. Kto, co To nie Kościół zostanie na marginesie i nie świat zostanie na marginesie, tylko grzeszni ludzie pozostaną, — ale tych, znowu Chrystus miłośnie ukochał — w jednym świecie, i w jednym Kościele. Hosanna1 Hosanna Hosanna 1 Hosanna po armejsku może oznaczać: "Chwała niech będzie". (koniec zapisu audycji)
|
