Waldemar Smaszcz dokonał wyboru i napisał posłowie do cennej i bardzo potrzebnej książki "Światło pszennego chleba " EUCHARYSTIA w POEZJI POLSKIEJ. Autor przedstawiając chronologicznie utwory, poniekąd ukazuje nam kształtowanie się języka ojczystego na przestrzeni wieków. Zadedykował tę pracę: "Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II z miłością i oddaniem". Karolowi Wojtyle nasza literatura współczesna zawdzięcza pogłębienie świadomości swoich chrześcijańskich korzeni, a takie poematy, jak Wigilia wielkanocna (1966 r.) czy Stanisław na nowo spięły wielowiekową tradycję poezji polskiej, zrodzonej w średniowieczu w kręgu kultury chrześcijańskiej. Tysiąclecie chrztu Polski ( 1966 r.) było doskonałą sposobnością, by przypomnieć tamte pierwsze wiersze-modlitwy i pieśni, tym bardziej, że wśród nich znajdowały się oczywiste arcydzieła, jak Bogurodzica czy Lament świętokrzyski. Czytając najstarszą naszą pieśń aż trudno uwierzyć, że kształtujący się dopiero język polski potrafił autor wynieść na takie wyżyny artyzmu. Ale też to arcydzieło wczesnego średniowiecza pozostało u nas utworem odosobnionym, tajemniczym w swojej wielkości niby słynne posągi na Wyspie Wielkanocnej. Dopiero od XIV wieku można uznać, że polszczyzna stała się językiem literackim.